„Spotkanie budzi w nas dobro. Kwestionuje nasz dotychczasowy sposób bycia, wzywa do odnowy słów i gestów. Spotkanie zmienia także nasz stosunek do świata, kwestionuje uznawaną dotychczas hierarchię wartości. Wprowadza w głąb wielkich tajemnic istnienia, gdzie rodzą się pytania o sens i bezsens wszystkiego, co jest.”
Tak o istocie spotkania z drugim człowiekiem pisał ksiądz Józef Tischner. Mówił też, że ewolucja nowoczesnych społeczeństw poszła przede wszystkim w kierunku wytwarzania dystansu do drugiego człowieka, dlatego dziś nieczęsto zdarzają się spotkania, które poruszają najgłębsze pokłady ludzkiej duszy. A jednak.
Takie spotkanie miało miejsce w piastowskim LO im. A. Mickiewicza 15 marca bieżącego roku. Uczniowie i nauczyciele gościli reżysera o światowej sławie – pana Krzysztofa Zanussiego, autora m. in. takich obrazów filmowych, jak Cwał, Persona non grata, Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową czy filmów poświęconych Maksymilianowi Kolbe, bratu Albertowi i naszemu Ojcu Świętemu – Janowi Pawłowi II.
Dawno w murach naszej szkoły nie było gościa tego formatu, dlatego pewien rodzaj ekscytacji, połączonej z niepokojem, towarzyszył wszystkim oczekującym. Ale już pierwsze słowa, tembr głosu i ogromna życzliwość naszego gościa spowodowały, że po kilkunastu minutach cała sala słuchała go jak urzeczona. Dlaczego?
Bo zobaczyliśmy człowieka, który mimo ogromnego dorobku w polskiej kinematografii, tytułów i sławy, znajomości wielu krajów, ludzi i języków, którymi władają, wciąż jest ciekawy drugiego człowieka i otwarty na spotkanie z nim.
Jak sam wyznał – pytany o źródła inspiracji artystycznych – to często przypadkowe spotkanie, rozmowa, absurdalna sytuacja, z której paradoksalnie rodzi się dobro stają się osnową jego obrazów filmowych. Ale nie o filmach toczyła się dyskusja z panem Zanussim (nie przede wszystkim). Gościliśmy człowieka, który w swej pracy artystycznej (ale chyba i w życiu prywatnym?) próbuje dotknąć metafizyki, tego, co w świecie, w życiu, czy wreszcie w człowieku jest zagadką, która tyle fascynuje, co rodzi bunt i poczucie absurdu.
Wielu na sali czuło, że to jest ktoś, kto doskonale rozumie, jak trudna jest młodość, ten czas odkrywania siebie, poszukiwania własnej drogi, powołania, że „to właśnie wtedy rodzą się pytania o sens i bezsens wszystkiego, co jest”, a nierzadko poczucie pustki.
Pan Krzysztof Zanussi te pytania, niepokoje i dylematy młodych wyczuwa doskonale i potrafi o nich mówić bez natrętnego moralizowania, po prostu, po ludzku, nie ex cathedra.
Dziękujemy za to spotkanie!
Uczniowie i nauczyciele LO im. A. Mickiewicza w Piastowie